nastrój

Zarówno meble, jak i architektura ogrodowa powinny być wykonane z drewna. Jest to bowiem najtrwalszy surowiec, a przy tym naturalny i efektowny. Doskonałym pomysłem na podkreślenie nastroju ogrodu są ocienione krzewami patia

Jak stworzyć nastrój w ogrodzie?

Autorem artykułu jest hotpatriot

Jeżeli dysponujesz nawet niewielką przestrzenią wokół domu, możesz zaaranżować w nim nastrojową oazę, niekoniecznie dużym nakładem środków. Wystarczy zastanowić się, jaki ma być Twój wymarzony ogród, następnie skrupulatnie go zaplanować i..do dzieła!

Rośliny
Zasadnicza, najważniejsza część aranżacji ogrodu. Kwiaty i krzewy będą podkreślać charakter całości, toteż muszą korespondować ze stylem ogrodowych mebli, a także całego domu w ogóle. W tym sezonie modne są jednokolorowe ogrody, w których dominują rośliny w wielu odcieniach jednego koloru. Dla przykładu, w ogrodzie lazurowym świetnie sprawdzą się: przylaszczki, zawilce, ułudki, martensje oraz kaukaskie niezapominajki. W romantycznym, białym ogrodzie nie może natomiast zabraknąć: hortensji, jaśminów, magnolii, tawuli, goździków i niezapominajek. Nastrojowi w takim ogrodzie sprzyjają też krzewy i drzewa, ociekające kaskadami kwiatów (np.: dereń biały, trzmielina, jaśminowiec wonny).

Architektura
Zarówno meble, jak i architektura ogrodowa powinny być wykonane z drewna. Jest to bowiem najtrwalszy surowiec, a przy tym naturalny i efektowny. Doskonałym pomysłem na podkreślenie nastroju ogrodu są ocienione krzewami patia, zadaszone tarasy tonące w pnączach egzotycznych, aromatycznych kwiatów i altanki. Pozwalają Ci one cieszyć się czasem spędzonym w ogrodzie, bez względu na pogodę. Zanim zdecydujesz się kupić, zamówić lub wykonać taką drewnianą konstrukcję, rozważ: wybór odpowiedniego materiału (najbardziej polecane: sosna, mahoń, dąb) oraz styl. Jeśli Twój dom i akcesoria ogrodowe są w stylu nowoczesnym, również wszelkie elementy architektury ogrodowej powinny odznaczać się minimalizmem i prostotą formy. W nowoczesnym ogrodzie pięknie wyglądają proste meble tekowe lub - hit poprzedniego sezonu - wiklinowe, no i oczywiście ponadczasowy, uniwersalny rattan. W ogrodach w stylu art deco można wykazać się już większą fantazją i pokusić o konstrukcje ze zdobieniami, np. stylizowane na mała architekturę „z epoki". W ogrodzie w stylu rustykalnym natomiast, oprócz altanek i tarasów, dobrze sprawdzają się pergole, np. w białym kolorze, z pnącymi się po nich różami, nadającymi atmosfery sielskości.

Oświetlenie
Kolejny kluczowy element budujący nastrój w naszym ogrodzie. Dziś mamy do wyboru szereg rozmaitych typów oświetlenia. Obok tradycyjnych lamp ogrodowych, mobilnych i tych wbudowywanych w elementy konstrukcyjne architektury ogrodowej, warte rozważenia są lampki solarne, które zapewniają dyskretne, nastrojowe oświetlenie ogrodu wieczorem (zwłaszcza, jeśli masz w ogrodzie oczko lub staw). Lampki te są tanie, a w dobrze skomponowanym ogrodzie robią świetne wrażenie. Bardzo sugestywne są również trzcinowe pochodnie. Te będą idealne dla ogrodu nowoczesnego lub stylu zen, ale już nie w klasycznym. Przy wyborze oświetlenia kieruj się również użytecznością, wybieraj takie lampy, które nie wabią owadów, ich wybór jest obecnie bardzo szeroki.

---

Zobacz innowacyjne projekty architektury ogrodowej, zadaszenia, pergole, wiaty drewniane: http://www.walkways4u.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

trawnik

Aby uniknąć usychania trawnika, szczególnie na glebach lekkich, warto przed siewem do gleby dodać również środek np. Hydrożel. Jest to tzw. doglebowy absorbent wody, czyli substancja magazynująca wodę. Utrzymuje wilgoć wokół korzeni i zapobiega usychaniu trawy.

Zakładamy trawnik

Autorem artykułu jest bolla

Zanim wysiejemy trawę, musimy najpierw odpowiednio przygotować podłoże. Przygotowyjąc podłoże należy sprawdzić, czy ma ono warstwę próchniczą, czy też jest jej pozbawione. W pierwszym wypadku, jeśli np. do niedawna był w tym miejscu warzywnik, ziemię należy jedynie przekopać, usunąć kamienie i starannie odchwaścić.

W drugim wypadku, który dotyczy zwłaszcza terenów wokół nowo wybudowanych domów, gdzie wierzchnia warstwa gleby jest tzw. martwicą, należy użyźnić glebę dodając substancje organiczne, np. kilkucentymetrową warstwę kompostu lub substratu torfowego.

Do podłoża ciężkiego, gliniastego dobrze jest dodać warstwę piasku, który zwiększy jego przepuszczalność, natomiast na glebach piaszczystych można dodać ziemię z pola ornego. Kolejną czynnością jest zbadanie odczynu gleby. Trawy generalnie wymagają podłoża lekko kwaśnego. Gdy pH gleby jest poniżej 5,5, powinno się ją zwapnować, natomiast na glebach o pH 7,0 - 8,0 należy zastosować nawozy zakwaszające, np. siarczan amonowy. Na bardzo ubogich glebach wskazane jest zastosowanie przedsiewnie nawożenia mineralnego azofoską lub mocznikiem w ilości 3 kg na 100 m² trawnika.

Składniki użyźniające i nawozy należy wymieszać z ziemią na głębokość 5-8 cm. Następnie całą powierzchnie trawnika musimy idealnie wyrównać i ubić. Taki efekt uzyskuje się przez kilkakrotne grabienie i wyrównywanie terenu na przemian z ugniataniem za pomocą najlepiej specjalnego wału o ciężarze ok. 50-70- kg. Gleba jest wystarczająco ubita jeśli nie zapada się pod ciężarem człowieka.

Aby uniknąć usychania trawnika, szczególnie na glebach lekkich, warto przed siewem do gleby dodać również środek np. Hydrożel. Jest to tzw. doglebowy absorbent wody, czyli substancja magazynująca wodę. Utrzymuje wilgoć wokół korzeni i zapobiega usychaniu trawy.

Wybierz odpowiednią mieszankę trawnikową

Przed przystąpieniem do zakładania trawnika, warto się zastanowić, w jaki sposób będzie on użytkowany, od tego bowiem zależy odpowiedni dobór mieszanki traw. Najbardziej popularne mieszanki traw to:

ozdobne (dywanowe, gazonowe) - pozwalają uzyskać piękne kompozycje lub odpowiednie tło dla rabat kwiatowych, jest to darń delikatna i miękka, dla pięknego wyglądu wymaga jednak regularnej pielęgnacji, podlewania i częstego koszenia, źle znosi deptanie,uniwersalne - znacznie łatwiejsze w pielęgnacji i bardziej odporne na deptanie, wystarczająco odporne na trawniki przydomowe, stąd najczęściej stosowane w warunkach ogrodów amatorskich,sportowe - łączące w sobie piękno trawnika ozdobnego, z wytrzymałością na intensywną eksploatację, niestety mieszanki sportowe są nieco droższe od uniwersalnych, oraz wymagają bardziej troskliwej pielęgnacji.

Ważne jest aby siać tylko jeden rodzaj mieszanki, a istniejący już trawnik dosiewać tym samym gatunkiem.

Jak wykonać siew?

Optymalny termin zakładania trawnika i siewu traw to okres od połowy kwietnia do czerwca i od połowy sierpnia do października. W okresach tych są sprzyjające warunki dla kiełkowania nasion, związane z ilością wilgoci i temperaturą od 10 - 20°C. W innych okresach powodzenie zasiewu zależy od tego, czy mamy możliwość sztucznego nawadniania. Aby uzyskać odpowiednio gęstą trawę należy wysiać 1 kg nasion na 30-40 m² powierzchni. Zmniejszenie, jak i zwiększenie ilości wysiewu powoduje pewne konsekwencje. Zbyt mała obsada roślin na m² spowolni zadarnianie się trawnika, a puste miejsca szybko zajmą chwasty, natomiast zbyt duża ilość wysiewu spowoduje, że wiele roślin nie będzie w stanie rosnąć a osłabione mogą być łatwo atakowane przez choroby i wymarzać podczas zimy.

Trawę siejemy ręcznie lub używając specjalnego siewnika. Nasiona dobrze jest podzielić na dwie równe porcje i wykonać wysiew krzyżowo, dwukrotnie pokrywając teren nasionami, co zmniejszy ewentualny błąd nierównomiernego rozmieszczenia nasion. Następnie należy przykryć nasiona ziemią na głębokość 1 cm przez dość mocne grabienie. Nasiona pozostałe na powierzchni dobrze jest przysypać torfem. Na koniec teren można lekko zwałować, ale nie jest to konieczne przy systematycznym podlewaniu.

Tekst opracowany na podstawie Wielka Encyklopedia Ogrodnictwa, MUZA SA, Warszawa 1994, s.276-290, oraz artykułów zamieszczonych w Dolnośląskim Informatorze Rolniczym, nr 5/2001 i nr 6/2001.

---

Zajrzyj do Szufladki

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

rośliny po angielsku

angielski ogród nie byłby kompletny bez róż. Możemy użyć krzewów różanych w różnych miejscach. Przykładowo sadzimy róże, by oddzielić fragment trawnika od pozostałej części, umieszczamy je w pobliżu płotków, ozdabiamy pergole lub umieszczamy wzdłuż ścieżki prowadzącej do ogrodu. Urok i piękny zapach róż ożywią nasz ogród i uczynią z niego przestrzeń królewską.

Rośliny pasujące do ogrodu w angielskim stylu

Autorem artykułu jest Ola Kowalska

Jak elegancko podjąć rodzinę, przyjaciół, znajomych na świeżym powietrzu? A jak taktownie zachować się, wybierając się na przyjęcie organizowane w ogrodzie?

Jeśli kochamy ogrodnictwo i pasjonujemy się ogrodami w angielskim stylu, a nasz własny nie jest zbyt duży, nie załamujmy rąk – nawet małą przestrzeń możemy zmienić według naszych potrzeb. Ważny jest w tym przypadku dobór roślin, które zapewnią odpowiedni wygląd.

Jakie to rośliny możesz posadzić w ogrodzie, by nabrał on stylu charakterystycznego dla angielskiego krajobrazu? Najczęściej w ogrodzie angielskim możemy spotkać wieloletnie rośliny jak np. hibiskusy, hortensje, floksy. Dopełniając wyglądu możemy zastosować także kilka kwiatów jednorocznych – nagietków, bratków.

Oczywiście, angielski ogród nie byłby kompletny bez róż. Możemy użyć krzewów różanych w różnych miejscach. Przykładowo sadzimy róże, by oddzielić fragment trawnika od pozostałej części, umieszczamy je w pobliżu płotków, ozdabiamy pergole lub umieszczamy wzdłuż ścieżki prowadzącej do ogrodu. Urok i piękny zapach róż ożywią nasz ogród i uczynią z niego przestrzeń królewską.

Ale kwiaty to nie jedyne rośliny, które powinny upiększać naszą ogrodową przestrzeń. Powinny się tam pojawić również warzywa, zioła, inne niż różane krzewy. Sadzenie trawy jest opcjonalne i zależy od tego, jak planujemy wykorzystać nasz trawnik i jak często będziemy w stanie go regularnie kosić. A koszenie musi się odbywać dość często – przemyślmy, czy nie zrobi nam to kłopotu.

To tylko kilka drobnych porad dotyczących roślin pasujących w ogrodach angielskich. Jeśli chcemy podejść do tematu bardzo poważnie, powinniśmy zasięgnąć porady u doświadczonych ogrodników, architektów krajobrazu znających się na tym stylu, bądź doczytać pewne elementy w magazynach branżowych. Ten artykuł proponujemy wykorzystać jako inspirację do dalszych poszukiwań.

---

Piękne donice drewniane do Twojego ogrodu

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

basen

Zgodnie z prawem, jeśli zaplanowany przez nas zewnętrzny przydomowy basen będzie miał powierzchnię nie większą niż 30 m2 nie musimy ubiegać się o wydanie pozwolenia na budowę.

A może basen ?

Autorem artykułu jest patorl

Jest niezastąpionym miejscem wypoczynku w upalne dni, pozwala na regenerację sił, sprzyja utrzymaniu kondycji, zachęca do przebywania na świeżym powietrzu i aktywności fizycznej.

Powoli basen ogrodowy przestaje być postrzegany jako symbol luksusu - powszechny dostęp do gotowych rozwiązań oraz coraz bardziej atrakcyjne ceny niecek i osprzętu sprawiają, że mniejsze lub większe gotowe baseny, dostępne np. w hipermarketach, pojawiają się na działkach i w przydomowych ogródkach. Rośnie też liczba inwestorów, decydujących się na budowę większych konstrukcji, umożliwiających komfortowy relaks.

Fot. EuroEkoLas

Rozważając budowę basenu na działce, nie wolno zapominać, że nie wystarczy jedynie wymurować czy zamontować gotową nieckę i wypełnić ją wodą. Dla poprawnego funkcjonowania konstrukcja ta wymaga uzupełnienia jej w akcesoria - obowiązkowe i opcjonalne. Podstawą są pompa oraz filtry - niezbędne, by użytkowanie basenu było bezpieczne i higieniczne.
Każdy basen musi być dopasowany do powierzchni działki i potrzeb inwestora. Niezbędna jest staranność wykonania i uszczelniania konstrukcji.

Zgodnie z prawem, jeśli zaplanowany przez nas zewnętrzny przydomowy basen będzie miał powierzchnię nie większą niż 30 m2 nie musimy ubiegać się o wydanie pozwolenia na budowę. Niezbędne jest natomiast zgłoszenie zamiaru rozpoczęcia inwestycji stosownemu urzędowi, który ma 30 dni na ustosunkowanie się do informacji. Brak sprzeciwu w tym terminie uznaje się za zgodę na rozpoczęcie prac budowlanych.

Fot. EuroEkoLas

Pamiętajmy, że baseny są budowlami poddawanymi ciągłemu, agresywnemu działaniu wody i środków chemicznych. Dlatego niezwykle istotne jest użycie do ich budowy i uszczelnienia optymalnych i jakościowo doskonałych materiałów, gdyż tylko w ten sposób można uniknąć – zwłaszcza w przypadku konstrukcji z żelbetowymi nieckami basenowymi – zawilgoceń i przecieków. Zastosowana chemia budowlana powinna cechować się doskonałą przyczepnością do betonu, elastycznością, obojętnością wobec wpływu środków chemicznych.

Lokalizacja basenu

Musi być przemyślana i poprzedzona dokładnym sprawdzeniem terenu, na którym planujemy umiejscowić nieckę, zwłaszcza jeśli ma być ona zagłębiona w gruncie. Na to, gdzie zlokalizujemy basen, ma wpływ kilka czynników, do których należą m.in.:
- charakterystyka terenu (m.in. wysokość poziomu wód gruntowych, rodzaj gleby, nośność gruntu);
- przebieg rur wodociągowych, kanalizacyjnych, ewentualnego drenażu itp.
- zadrzewienie działki - basen powinien znajdować się w odpowiedniej odległości od drzew i krzewów - korzenie drzew uniemożliwiają bowiem budowę, a sypiące się z roślin igliwie i liście mogą zanieczyszczać wodę;
- nasłonecznienie - konstrukcja winna być zlokalizowana w miejscu o jak najdłuższym dostępie promieniowania słonecznego.

Fot. EuroEkoLas

Ponieważ w naszym kraju lato bywa kapryśne, a liczba dni upalnych ograniczona, ważne jest zapewnienie niczym nieograniczonego dostępu do słońca. Warto też zwrócić uwagę na takie posadowienie budowli, by była ona odgrodzona od sąsiadów i drogi, dzięki czemu zachowamy prywatność. Można ją zlokalizować w pobliżu tarasu – zyskamy w ten sposób atrakcyjne miejsce na letnie przyjęcia, a jednocześnie niewielka odległość od przyłącza wody i energii pozwoli na bezproblemowe doprowadzenie ich do basenu.
Powierzchnia basenu determinowana jest zarówno możliwościami finansowymi inwestora, jak i wielkością oraz sposobem zagospodarowania działki. Z kolei głębokość dopasowywana jest z reguły do wielkości niecki. Basen może mieć dowolny kształt - obok tradycyjnych prostokątnych można zdecydować się na owalny, w kształcie ósemki, trapezowy, wielokątny itp, wyposażone w dodatkowe elementy typu wyspy, zatoczki itp. Optymalnym rozwiązaniem są baseny proporcjonalne – w przypadku prostokątnych o jednym boku dwa razy dłuższym niż drugi (np. 8x4 m). Głębokość niecki standardowo wynosi ok. 1,5 m.
Na zasadniczą konstrukcję basenu składają się niecka (może mieć różny kształt oraz różną technologię wykonania) oraz jej obrzeże, a także m.in.: wyłożenie, które gwarantuje szczelność oraz nadaje niecce atrakcyjny wygląd (to np. mozaika, ceramika, folia); rodzaj obiegu filtracji wody (rynna przelewowa, skimmer); system dezynfekcji wody i utrzymania higieny.
Pamiętajmy!!! Aby zbiornik mógł być uznany za basen, znajdująca się w nim woda musi być poddawana procesom filtracji i dezynfekcji.

dalsza część artykułu:

http://www.chemiabudowlana.info/tmies_basen,art,1500,basen

Artykuł ze strony serwisu: http://www.chemiabudowlana.info/

---

www.chemiabudowlana.info

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

styl ogrodu

Eklektyczny, zróżnicowany charakter styl kolonialny zawdzięcza oczywiście różnorodności pierwowzorów pochodzących z wielu krajów europejskich (takich jak: Anglia, Francja, Hiszpania czy Portugalia). Łączy w sobie prostotę form i specyficzny klimat Dalekiego Wschodu i Południa.

Ogród w stylu kolonialnym

Autorem artykułu jest hotpatriot

Klasyczny ład i porządek połączony z egzotycznymi dekoracjami - to synteza stylu kolonialnego w aranżacji wnętrz i ogrodów. Powstał on w wyniku współistnienia i przenikania się dwóch kultur: Zachodu - nowoczesnej i eleganckiej oraz duchowych - orientalnej i afrykańskiej.

Ten intrygujący, wciąż aktualny styl cieszy się niesłabnącą popularnością. Chcesz zaplanować ogród w stylu kolonialnym w wyważony i racjonalny sposób? Skorzystaj z poniższych rad.

Główne elementy stylu kolonialnego w ogrodzie i wnętrzu:
- meble o prostych formach, masywne i trwałe
- egzotyczne dodatki

- stonowana kolorystyka obejmującą kolory ziemi (piasek, beż, brąz, wanilia).

- „postarzane" powierzchnie wszelkich mebli i akcesoriów, mające świadczyć o ich historycznym pochodzeniu: (np. imitacja otworów po kornikach)

Materiały: ciemne, egzotyczne gatunki drewna, m.in. : venge, mahoń, palisander, tek, rattan, bambus, wiklina oraz wyplatane ze sznurka, szlifowane kamienie z ornamentyką.

Eklektyczny, zróżnicowany charakter styl kolonialny zawdzięcza oczywiście różnorodności pierwowzorów pochodzących z wielu krajów europejskich (takich jak: Anglia, Francja, Hiszpania czy Portugalia). Łączy w sobie prostotę form i specyficzny klimat Dalekiego Wschodu i Południa.

Na co zwrócić uwagę?

1.Powierzchnie
Powierzchnia ścieżek, tarasów i podestów powinna mieć stonowane i spokojne kolory tak, by stanowić kontrast dla bogatej ornamentyki przestrzeni (rzeźb, posążków, fontann itp.)

2.Ozdoby
Tych w ogrodzie kolonialnym nie może zabraknąć. Figurki afrykańskie, indyjskie posążki buddy, wykonane z ciemnego drewna są tu elementami obowiązkowymi. Dodajmy do tego ozdobne, kamienne fontanny w stylu hiszpańskim i otrzymamy doskonałą mieszankę. Ozdoby nie muszą być rozplanowane symetrycznie (ogród powinien wyglądać swobodnie i naturalnie), zdajmy się na intuicję. Figurki i ozdoby sprawdzą się doskonale w kącikach, tuż przy ścieżce i w pobliżu krzeseł lub ławeczek, tworząc niepowtarzalny nastrój.

3.Rośliny
Wymyślne orientalne rośliny (bonsai, bambusy, trawa cytrynowa, lilie) są doskonałą ozdobą, niemniej są one trudne do utrzymania w naszym klimacie. Mniej wymagające, a równie ciekawe i aromatyczne (aromat ogrodu kolonialnego jest bardzo ważny) są tradycyjne zioła: bazylia, szałwia, mięta, tymianek, oregano itp.

4.Rozplanowanie przestrzeni
Ogród kolonialny to przede wszystkim miejsce relaksu. Zapewnij go sobie i swoim bliskim i zaaranżuj przytulne, zadaszone miejsce do odpoczynku i wspólnych posiłków: zainstaluj pergolę, dobierz odpowiednie pnące rośliny, zadbaj o stylowe meble i dekoracje... I ciesz się swoim ogrodem!

---

Zobacz innowacyjne projekty architektury ogrodowej, zadaszenia, pergole, wiaty drewniane: http://www.walkways4u.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Rzeźba z roślin

Dziś powiemy, jak wyrzeźbić owieczkę z cisu lub bukszpanu.

Jak stworzyć roślinną rzeźbę w ogrodzie?

Autorem artykułu jest Housik.pl

Kluczem do stworzenia ciekawych rzeźb roślinnych są pomysłowość i kreatywność. Zobacz, jak łatwo i szybko „wyczarować” z niepozornego krzewu rzeźbę w kształcie owieczki. Obok takiej rzeźby nikt nie przejdzie obojętnie.

Kluczem do stworzenia ciekawych rzeźb roślinnych są pomysłowość i kreatywność. Zobacz, jak łatwo i szybko „wyczarować” z niepozornego krzewu rzeźbę w kształcie owieczki. Obok takiej rzeźby nikt nie przejdzie obojętnie.
Zanim jednak zabierzesz się do sadzenia pięknych roślin i tworzenia z nich jeszcze piękniejszych rzeźb, uporządkuj teren w ogrodzie. Jeśli na działce jest dużo gruzu lub innych kamieni, należy je koniecznie wywieźć. Starą, brzydką altanę przeznacz do rozbiórki, a na jej miejscu postaw nową – nie jest to droga budowla, a prezentuje się wspaniale. Jeśli z czasów budowy domu w ogrodzie została stara szopa lub barak, bez żalu przeznacz je do wyburzenia, ponieważ zepsują wygląd całego ogrodu. Jeśli teren został uprzątnięty, możesz rozpocząć ozdobne cięcie roślin. Dziś powiemy, jak wyrzeźbić owieczkę z cisu lub bukszpanu.

1. Wybierz spory krzew o zwartych, gęstych gałązkach i liściach.

2. Zanim przystąpisz do cięcia (użyj małego sekatora), zastanów się, jaki efekt chcesz osiągnąć. Rozpocznij pracę od stworzenia zarysu owieczki.
3. Gotowa owieczka stanie się atrakcją zimowego ogrodu. Jeśli popełnisz błąd, możesz poczekać, aż roślina zregeneruje się i wtedy naprawić pomyłkę –to wielka zaleta roślinnych rzeźb. Dobrym pomysłem jest zrobienie kilku zdjęć owieczki, ułatwi to odtworzenie kształtu, gdy roślina podrośnie.
4. Gdy uzyskasz już pożądany kształt, stosuj odpowiednią pielęgnację. W przeciwnym wypadku pędy urosną nierównomiernie.

---

więcej na http://www.anamedia.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

trawnik

Właściciele wielu ogrodów skarżą się, że po raz pierwszy w tym roku po odsłonięciu trawnika przez śnieg widać wielkie białawe plamy, przypominające pleśń.

Piękny trawnik na wiosnę

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Wiosna nadchodzi na dobre, można rozpoznać jej pierwsze zwiastuny poprzez widok pięknych krokusów i przebiśniegów, a także po coraz cieplejszych promieniach słońca.

Niestety kiedy wyglądamy przez okno i obserwujemy zniszczenia jakie dokonała zima w naszych ogrodach, dobry nastrój może zostać trochę przyćmiony. Piszę trochę, ponieważ w miarę szybko jesteśmy w stanie te spustoszenia naprawić, a praca na świeżym powietrzu podczas pierwszych ciepłych dni to przecież czysta przyjemność. Artykuł ten chciałbym poświęcić tym właśnie kilku czynnością, które powinniśmy wykonać, aby nasze przydomowe ogródki zalśniły dawnym blaskiem.

Wszystko zależy od tego jakie spustoszenia pozostawiła tegoroczna zima. Przeważnie jest to masa suchych gałęzi, zaniedbany trawnik. Właściciele wielu ogrodów skarżą się, że po raz pierwszy w tym roku po odsłonięciu trawnika przez śnieg widać wielkie białawe plamy, przypominające pleśń.

Co to takiego? Jest to tak zwana pleśń śniegowa. Powstała dlatego, że przez kilka miesięcy trawniki były pokryte grubą warstwą śniegu. Zjawisko to może wyglądać groźnie, lecz nie sądzę, aby na takich spleśniałych połaciach wyrosła trawa. Powinniśmy w zaistniałej sytuacji starannie wygrabić trawnik i jeśli zachodzi taka potrzeba, to do gołej ziemi, a w tych miejscach posiać nową trawę, kupując nasiona specjalne do regeneracji trawników.

Pierwsze porządkowanie trawnika należy przeprowadzić po stopnieniu śniegu i rozmarznięciu darni. Prace porządkowe rozpoczynamy od wygrabienia z trawnika śmieci, liści i patyków. Tak oczyszczony teren poddajemy wstępnej ocenie i dokonujemy ewentualnych napraw w nawierzchni np. zasypujemy kretowiska, wyrównujemy i udeptujemy nierówności.

Warto teraz przypomnieć sobie obsługę naszej kosiarki, gdyż koszenie trawy, oprócz funkcji estetycznych, ma na celu zapewnienie odpowiedniego dostępu światła do jej dolnych partii, co znacząco poprawia jakość i wygląd darni.

Pięknie wyglądająca zielona trawa wymaga od nas dbałości, oraz systematycznego jej nawożenia. Wynika to głównie z charakteru systemu korzeniowego darni, który przeważnie nie przekracza głębokości 30 cm. W związku z tym składniki pokarmowe z tej warstwy gleby są bardzo szybko pobierane przez rośliny, a następnie wypłukiwane do głębszych warstw, poza zasięg korzeni. Nawożenie trawnika wspomaga krzewienie się traw, wzmacnia ich system korzeniowy oraz wpływa na zdrowy wygląd. Do nawożenia trawników możemy używać różnych preparatów, których obecnie na naszym rynku mamy zatrzęsienie.

Mogą to być nawozy organiczne takie jak kompost, obornik czy torf lub mineralne składające się z wielu różnych składników. Rozdrobnione nawozy organiczne powinny być rozłożone równomiernie na całej powierzchni - najlepiej zrobić to przy pomocy metalowych grabi. Natomiast nawozy mineralne charakteryzują się spowolnionym działaniem, więc nie należy używać ich częściej niż 2 - 3 razy w roku.

Po zgrabieniu obumarłych elementów naszego trawnika, dosadzeniu trawy w miejscach w których została ona całkowicie zniszczona , oraz nawiezieniu i skoszeniu, z pewnością będziemy mogli cieszyć się jego atrakcyjnym wyglądem przez wiele miesięcy.

---

T.G

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

pokrzywa

Pokrzywa znana była już starożytnym. Pisał o niej Hipokrates i Pliniusz. Sporządzano z niej leki gojące i hamujące krwawienia, używano jej też jako warzywa.

Pokrzywa

Autorem artykułu jest kuszaba

Niechciany chwast, czy pożyteczna roślina znana i ceniona od starożytności.
Każdy z nas miał niejednokrotnie okazję zapoznać się z tą niezbyt miłą w dotyku rośliną, ale chyba niewielu wie o jej znaczeniu i zastosowaniu.

Znamy ją wszyscy. Porasta gruzy i śmietniska. Pojawia się też niechciana w naszych wypielęgnowanych ogrodach.

Szczególnie lubi stanowiska wilgotne, bogate w próchnicę i związki azotowe. Odpowiadają jej miejsca „napromieniowane" i skrzyżowania żył wodnych.

Mało dekoracyjna i parząca roślina nie budzi naszej sympatii, ale czy usuwając ją bezlitośnie z naszej działki wiemy, z jaką rośliną mamy do czynienia?

Pokrzywa znana była już starożytnym. Pisał o niej Hipokrates i Pliniusz. Sporządzano z niej leki gojące i hamujące krwawienia, używano jej też jako warzywa.

Nasi przodkowie przypisywali pokrzywie własności magiczne. Wierzono, że powieszona nad drzwiami, czy bramą domostwa, w przeddzień św. Jana, wiecha tego ziela, chroni chatę od „demonów".

Wiązka pokrzywowego ziela, przywiązana do żerdzi ustawionej na miedzy chroniła pole od „uroków" i „Złych Oczu".

Dym z palonej pokrzywy miał rozpędzać burzowe chmury i zabezpieczać od piorunów.

Była też pokrzywa cenioną rośliną przemysłową. Od XII do XVII wieku z pokrzywowego włókna sporządzano tkaniny, które wyparte zostały dopiero przez sprowadzane z „zamorskich krain" - bawełnę i jedwab

Do dnia dzisiejszego, w niektórych krajach, z włókna pokrzywy wykonuje się sznury do produkcji sieci rybackich, szpagatu i lin.

Od wieków znane są również własności lecznicze tej rośliny. Szymon Syreński - Syreniusz (1540 - 1611), profesor Akademii Krakowskiej, lekarz, botanik i znawca ziół, opisywał dolegliwości, przy których stosowano pokrzywę.

Na dolegliwości żołądkowe pomagać miał wywar z młodych liści pokrzywy, sporządzony na winie, a nasiona tej rośliny, także w winie gotowane, pomagały przy zatruciu grzybami, szalejem, czy przy ukąszeniach gadów.

Wodny napar z liści pokrzywy służył do obmywań przy wrzodach i „zołzach", a utarte liście wkładane do nosa wstrzymywały krwawienie.

Maść z niedźwiedziego sadła utartego z liśćmi i nasionami pokrzywy należało stosować przy podagrze.

Do dnia dzisiejszego medycyna ludowa zaleca biczowania zreumatyzowanych miejsc, szczytami pędów tej rośliny. Używa się też pokrzywy do sporządzania naparów stosowanych przy krwotokach z nosa, złej przemianie materii, jako środek mlekopędny dla karmiących matek.

Korzeń pokrzywy jest w medycynie ludowej lekiem przeciwrakowym.

We współczesnej medycynie pokrzywa wchodzi w skład wielu leków ziołowych. Zwrócono uwagę na jej właściwości moczopędne, przeciwkrwotoczne, przeciwcukrzycowe, bakteriostatyczne i wiele innych.

Posiada też cenne witaminy A, B2, C, E, K, sole mineralne, enzymy i hormony roślinne.

Ma też dużą wartość odżywczą, dlatego też w niektórych krajach wykorzystywana jest jako warzywo. Przyrządza się ją w sposób podobny do naszego szpinaku, są też zwolennicy kiszenia jej podobnie jak kisi się kapustę.

Ziele lub susz pokrzywowy stosuje się też jako dodatek do pasz dla zwierząt. Podnosi on mleczność krów, wpływa pozytywnie na niosność u drobiu, poprawia jakość sierści u zwierząt futerkowych.

Stosowany jest też w lekach weterynaryjnych.

Stwierdzono też, że obecność pokrzyw wpływa dodatnio na sąsiadujące z nimi rośliny. Szczególnie korzystny wpływ wywiera na rozwój pomidorów, dyni i rzodkiewki, a w przypadku roślin motylkowych, takich jak fasola - podnosi plon.

---

kuszaba

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

bez lilak

bez kwitnie w maju. gdy zakwitną bzy warto wybrać się z aparatem i uwiecznić te niezwykle pachnące kwiaty. Niech inspiracją bedą te zdjęcia.




Lilak (Syringa L.) – rodzaj roślin z rodziny oliwkowatych. Rodzaj liczy ok. 30 gatunków występujących we wschodniej Azji, głównie w Chinach, oraz w południowo-wschodniej Europie. Gatunkiem typowym jest Syringa vulgaris L.[2].
Krzewy lub małe drzewa.
Liście
Skrętoległe, całobrzegie, opadające na zimę.
Kwiaty
Korona długa, rurkowata, zrośnięta z 4 płatków. Kwiaty zebrane w gęste wiechy, szczytowe lub boczne, czasem silnie rozgałęzione.
Owoce
Suche, skórzaste torebki z 2–4 nasionami.

Potocznie lilaki nazywane są "bzami", chociaż nazwa ta odnosi się do roślin z rodzaju Sambucus.
Gatunki uprawiane (wybór)[4][5]
lilak chiński (Syringa ×chinensis Willd.)
lilak himalajski (Syringa emodi G. Don)
lilak japoński (Syringa reticulata (Blume) H.Hara)
lilak Josiki, l. węgierski (Syringa josikaea J. Jacq. ex Rchb.)
lilak Meyera (Syringa meyeri)
lilak ottawski, l. Prestonowej (Syringa ×prestoniae McKelvey)
lilak drobnolistny (Syringa microphylla)
lilak pospolity (Syringa vulgaris L.)
lilak zwisający (Syringa reflexa)